kaç zamandır içime içime susuyorum
marazi ruhum anlatamıyorum
yüreğim yetim kalmış çocuk,
bu dünyada öksüz kirpiklerim öksüz dilim
öksüz yüzüstü kırlangıçlardan öksüz gökyüzü
uğruna yitirdiğim masumiyet
zamanın çarmıhında kefaret
düş kırıntılarımı diktim nihayet
ses gölgeleriyle ibaret
aşka inanmayan şair deli bir çocuk
günahını Tanrı'ya emanet eder
usul usul kirpiklerini göğe savurur
çiseler yağmur yağmur
uçurumları yanmış süveyda
nihayet zamiri olmayan aşka veda
ellerin yitimiyle elveda
eldim eldin eldik içimde hazin bir aksi sedâ
konuşmak intihara meyleden kadehse
susmak hayata sarılan günahdı meyhanede
vicdan azabı mahşer yeri uçurumda cennet
insanın içini yakan günah ateşten cinnet
insan hayaletinin cezayı sinimmarı
insan insanın vicdan cezası
iyi niyet felaketti çocuk Münzir yıktı
Aşksa artık köz yakamozdan hayal kırıklığı
titreyen seslerin yitimiyle o yaktı
intihar süsü verilmiş gülüşlerin tetiğini çekti
karanfil ellerinde, tutuklu zehri
çocuk çocuk çağ yangını aşk ölüme yattı!
ölüm kadar korkak yaşamak kadar canlı
ruhumda yüz yıllık yalnızlığımın ebedi beyanatı
