Yeller esen bir ağaç evin gölgesinde
Yeni boy vermiş bir fidanım sanki
Ya da henüz geçmediği tek yolum
Asırlardır akan derenin
Çatısız bir düş eviyim ya da
Sensiz.
Kaşlarını seviyorum içimdeki çocuğun
Bakınca zifiri karanlıkta yıldızlara
Bazen uyutup sonra büyüterek
Ama görünce seni
Gölgem, yolum, suyum, düşler kurduğum çatısız evim
Yeşilleniyor
Boy veriyor
İçimde
Yaşayan
Yaşlanamayan
Çocuk
