Çocukça

Hocam benim don lastiğini kola bağlamam gereken bir bebeğim olmadı buna rağmen duyumsayabildim, inşallah uzanırsınız şiiriniz :)

Demlenmiş dizeler haklısınız. "Öbür kol" özellikle yazıldı çünkü kopan kolu diğerine tutturmaktan başka yol yoktu o zamanlar :) Ancak,
asıl olan benzer duyguları duyumsayıp anımsayabilmek değil midir? Çok teşekkür ederim. Eleştiri için de tabii.

Şiiriniz o kadar güzel ki! Çok sade şiir yazabilmek lütuf bana göre. Duruluk sadelik ve içtenlik sardı beni hayli. Bazen şiirler demlenmeli diye düşünürüm, bu şiir de onlardan. Tabii bilmiyorum yazdıktan ne kadar süre sonra paylaştınız ama?

Benim hem gözümü hem kulağımı tırmalayan "öbür koluna" ifadesi oldu. Bir anda şiirle okur arasındaki bağı kopardı sanki.

Lakin Bilmiyorum ben okurken sanki bebek sarıldı çocukluğuma ya da rüzgar taradı saçlarımı kanayan dizim karınca yuvalarına götürdü beni. Okurken bunları hissettim. Kaleminize sağlık. Keşke daha da uzatsanız bu şiiri :)