Yanaklarımda yeşillenmiş zeytin dalı değil
Ekoseli tazeliği mayalayan tekne tuzu
Pürüzlenen avuçlarımda kibrit çöpü değil
Kırılgan mavi dikenlerin islenmiş tozu
Omzumda eğilmiş gri katı dürüstlük değil
Yazlığa gidici hala iş gören eski koltuk
Dirseğimde kuru bir çorap lastiği değil
Gidip gelmekten aşınmış puslu çocukluk
Zamansız telaşıma şahit olan benlik değil
Kehanet pervazında embriyonik bordür
Boş yere beklediğim şehre artık fazla değil
Zirvesine sığındığım orman, kırıcı hır gür
Avını seven sırtlana artık kimse ödül değil
Etiketlenen sivri fikrinde minimum verim
Azılı kamçısında rüya, kendine artık sır değil
Yana yakıla yakındığı yalan yanlış evrim
