beş senede bir uğrayan hüzün

biraz telaşlı, aceleci göründü gözüme

daha nadasa bırakamadan yüreğimi

daha başlamadan nisanımın yağmurları

daha yüzüm gülmemişken hatırı sayılır, birkaç gün

daha son bir kez görememişken bembeyaz ellerini

yaka paça öyle bir yapıştı ki peşimden koşturup

bir daha gitmeyecekmişçesine de yerleşti,

sana ayırdığım kitap rafının yanındaki koltuğa