beş senede bir uğrayan hüzün
biraz telaşlı, aceleci göründü gözüme
daha nadasa bırakamadan yüreğimi
daha başlamadan nisanımın yağmurları
daha yüzüm gülmemişken hatırı sayılır, birkaç gün
daha son bir kez görememişken bembeyaz ellerini
yaka paça öyle bir yapıştı ki peşimden koşturup
bir daha gitmeyecekmişçesine de yerleşti,
sana ayırdığım kitap rafının yanındaki koltuğa
