Anlamadık, anlaşılmadık, anlaşamadık.
Öyle ki,
Bir günün sonunda umudu darağacında astık.
Bilmem nasıl olur?
Umudu taşıyan sözler,
Hangi dilde yaşam bulur?
Hayalle gerçeği bir gören biz,
Utanan, kaçan ve kovalayanda biz.
Peki neden bu ısrar?
Gözlerinde hep umut arayanda biz.
Unutalım mı?
Unuttuk varsay.
Bekleyelim mi?
Bekledik varsay.
Sen iste, en değerli vakitler senin olsun,
İhtiyaç yok onlara,
Sensiz geçen vakitler bize dert olsun.
Ama hiç bir konuda sana söz veremeyiz,
Ne de olsa bir gerçeğin içindeki hayalleriz.
