indim

bir basamak daha

eksildi gökten

indim

omuzlarıma asıldı

işçi çocukların esmer

sıska bacakları

indim

kollarıma tırmandı

sokak köpeklerinin

ürkek bakışları

gözlerim doldu

ağır geldi de indim

boynuma kement ettim

oyuncaksız çocukları

ıhtırdı da beni köylü kadınlar

toprağa değdi ayaklarım

 

esti dedem rüzgar

esti de öğretti

“büyüklük

topraktan aşağı olmakla

ve alçaklık

başkalarının omzuna basmakla olur”

anladım

inmektir insan olmak

ve eğilmekle olur

yurdunu bağrına basmak

 

indim

ve parçaladım

tarumar ettim

geldiğim yolu

ısıcacık avuçlara

ve ağaçlara dokundum

eğildim

turnaların ayağına

turab oldum

 


18 Nisan 2018

Manisa