Soru soran bir hayat
Bana hiç cevap vermedi
Kilitli odaların ardında yaşadım
Yaşayamıyorum demek için
Kendime kırıldım
Birikmiş parçalar topladım içime
Gözkapaklarımdan ay doğardı
Gecenin üçü mü desem, ne desem?
Bakma öyle,
Hırçın bir deniz gibi
Eskittim en güzelini.
Sonrada kıydım o gereksiz kalabalığa
Yabani düşünceler yetiştirdim içimde
Ama toprağım yoktu
Ekemedim, büyütemedim.
Kendi susuzluğunda açtı
Yoktan var ettim
Bir kez daha ölmek için.
Büşra Ayülkü
