Küçükken karanlık gördüğüm taraftayım artık. Herhangi bir şeyin beni sevip sevmemesini önemsemiyorum, ben sevmeyi seviyorum.

Bütün sevgimi hissettirip karşılık alamamak üzmüyor.

Değer bilmeyişinizin, nankörlüğünüzün suçunu omuzlarıma yüklemiyorum.

Durumları içselleştirmeyip duygusallığın büyük miktarını rafa kaldırıp mantığımla atıyorum tüm adımlarımı.

Laubali tavırlarınızı görüp pişman olmamak için gülüşlerimi herkese saçmıyorum.

Yeri geldiğinde alay konusu olan biricik tepkimin gözyaşlarım olduğu günlerden sıyrılıyorum.

Kibarlığı, nahifliği gösterip karşılığında küstahlığınızla karşılaşmıyorum artık.

Yine olduğunuz gibi kabul ediyorum, evet ama kendimi size mahkûm etmiyorum.

Kabulleniyorum ama vazgeçiyorum aynı zamanda.

Ruhuma geçirdiğim o transparan kıyafeti çıkarıyorum. 

İçimle dışımın aynı olmayacağından emin olabilirsiniz artık.


Karşıdan bakınca karanlık, evet çünkü mum tam arkamda yanıyor. Görmek isteyene değil göstermek istediğime.