isterdim ki neşeyle yazılsın şiirlerim
bin asır önce yaşanmışlardan
bin asır sonraya ışık tutarak
yaşamın tekdüzeliğinden uzak
hiç bestelenmemiş şarkılarla
gel görelim ki tuhaf
her nefes alışım bir boşluk
verdiğim nefes ise anca bir yokluk
ihtimaller ile ölçtüğüm ruhunun
bir hükümle ruhuma sürtmesi
ihtimaller içinde bir sonsuzluk
ol desem olsa karşımda duran
hiçlikten var olup hiçliğe kaybolsa
ufukta belirse yan yana iki yıldız
ne benim kadar yanlız ne de ışıksız
yalan söylemeliyim bir anda kendime
yaratılmışların en dürüsttü sensin diye
bir yalancı ve etrafımda bin şahitle
yürümeliyim çağın değiştiği mevkiye
kapatınca gözlerimi gelsin ben dediğim
açınca bir yıldız daha doğmuş göreyim
son nefesimle batıda bir sen var diyeyim
