-Herhangi bir kararı yoktu.-


Karar vermesi ya da seçim yapması; olasılıkları avantaj ve dezavantajları bakımından değerlendirebileceği bir akıl ve hür seçiminin dayanabileceği kadar sağlam bir irade ön koşuluyla mümkündü.


Aslında devin gerçekten büyük, güçlü bir iradesi ve selim bir aklı vardı. 

Fakat bunun farkında değildi.

Çünkü farkında olmak için de bilinç (uyanıklık) dışında; bilgi ve bilme-anlama yetisi gerekiyordu.



Boşluğun, şaşkınlığın, ihtiyaç güdülerinin arasından çıkmak için iç dünyasında bulamadığı cevapları, dış dünyayı izleyerek buldu teker teker.


Dev, karar vermeden ve seçim yapmadan, doğal bir şekilde, yaşama tutunma yoluna girmişti artık. 


Zaman onu şaşkınlık ve afallama evresinden çıkarıp kabullenme ve alışma evresine doğru götürdüğünde, güdülerinin yardımıyla yaşam ihtiyaçlarını keşfedip karşılamaya başlamıştı.

Bilmesi gerekenleri, gözlemleri ve tecrübeleri sayesinde güzelce öğrenmişti de.


Neticede hayat aktığı müddetçe içindeki sabit kayalar bile aşınarak değişiyordu.

Öyle ya da böyle değişmek, değişmeyen “hayati” bir kuraldı. Değişmeden durmaya çalışmaksa sıkıcı (beklenenden daha büyük bir direnç ve enerji gerektiren) yorucu bir eylemdi. Ve bu pasif direnç uzayıp katılaştıkça “değişim korkusu” da yavaş yavaş filizleniyordu. Temkinli yaklaşıp dursa bile bu korkunun dallanıp budaklanmasına müsaade etmeden koruyucu kabuğunu çatlatıp değişimin neye benzediğini kendisi görmeli, kendisi tatmalıydı. 


Devin daha önce uyumaktan başka bir meşguliyetle işgal edilmemiş olan zamanı, hayatın emrettiği ihtiyaçları karşılamaya çalışmakla geçiyordu artık. Zamanı, düşünceleri, duyguları, rutinleri, hayatı tamamen değişmişti.


Zamanının içindeki çeşitli, gerekli, önemli işler tüm zihnini ve bedenini de bütünüyle kontrol ediyordu.


Daha önce yaşayıp yaşamadığının bile farkında değilken şimdi yaşama eylemini gerçekleştirmek için tüm varlığını seferber etmişti.

Farkında değildi.

Tüm zamanı doluydu çünkü.

Farkında olabilmesi için geniş bir perspektiften bakma şansı olmamıştı ve tüm bu olup biteni düşünmeye zamanı yoktu henüz.