benim payıma 21.yy çocuklarının kederi düştü

nereye baksam bir ötekinden daha yoksul çocukların yüzü düştü heybeme

şimdi kalkıp bu karanlığa kurşun sıkmayı yeğlesem

eminim geçmez geceden


benim payıma bir çocuğun tanrısını tanımadan ettiği duanın

amini düştü

çaresiz, yürekten ve isyankar

burası öyle bir yer

kederin ve neşenin kimde olduğu bilinmez

beton duvarlara renkli resimler çizilmez

çiçekler sadece saksılarda yetişmez

burası böyle bir yer

orta yol ümmeti diye yazılır kitapta

ama kimse orta yolu bilmez

uçların ve deliksiz sınırların vatanı


buraların dilhunu olmak demek

veda ettiğiniz her şeyin feda ettikleriniz kadar kıymetli olmasından

paha biçilemez her şeye rastgelmemizdendir

o yüzden buraların retoriği

bir çift yürektir

ama ilk yüreklerin vazgeçilir

burada herkesin payına en az bir kere mazlum olmak

en az bir kere zalim olmak düşmüştür

bu yüzdendir ki burada dilhun olmak bir tercih değil

kaderdir aslında



*dilhun: içi kanayan