Kalabalıklar içinden
İçten içe bir veda
Ayrılırken yalnızım
Yalnızken kalabalığım.
Kurutulmuş hüzünlerimin
Lekeli yaprakları sarıca
Yoksunum belki aklımdan
Öncesi olan berk dilimden.
Yordam bilmez düzenimden
Kızarmış bayağı cildimle
Barışıyorken şevkatimle birden
İndi siyahlar gözüme serden.
Artık kaybolduğum ortalıkta
Çekilircesine suyun dibinden
Ben ben diye ağlayanların
Diliyim, gölgesiyim, kendiyim.
