İşte, delirmişim kanların afakında
Uyuyor bir halle katlediyorum halılarımı
Ne yapsan çıkar ahı, ne yapsan dirilir ayakları
Bir kum tanesi sakınır gibi özlerim seni
ki avcum ortası bir sahildir elesti bi rabbiküm
Hatırlamam yüzünü, unuttum sesini
Bastığımız her yeri pisletiyorum
Adını hatırlamadık fahişelerin ağzıyla
Seni ki kurtarmak için anılarımdan,
Ki kaç, kaçabildiğin kadar
Ey kanadı kırılası, gözlerin
Kanlar karası
Tuttum küpeni, tuttum ağzını, tuttum küçük dilini
Koydum köşeye yetim ellerini
Ve gördüm
Gözünün söylediğini
Çok mu yandı canın,
Tüylerini mi yoldum?
Yok, okudum mushafı, leyl'de kaldım,
Ayakkabına secde ettim, atletini kâbe
Kanımı ihrâm, mektuplarımı yaşmak biçtim
Öptüm seni diril diye, öptüm ki diril diye
Açtı yırttı bağrımı kalp dedikleri saatli diken,
Leyl'e geldim patladı, gül diye seni açtı
Geceye ettiğimiz kaçıncı yemin bu?
Geceye ant, ki sana aşk
Bir gün gelir, dirilirsin ey yâr
Görürsün o arşta beni!
Sırattan ki atlayamazsın ey yâr
