Alacakaranlık gecelerden kalan matemi uyutuyorum dizlerimde

Huzurlu ninniler söylüyor çocukluğumdan kalan bir ses

Artmış duyguları itekliyorum ötelere

Azalmış duygularsa bir adım ötemde

Gizliyorum

En derin köşelere


Çocukluğumdaki divanın altına saklıyorum

Bir oyuncağım vardı

Sırtından açılan bir kapı

Orada gizli bir dünya kurmuştum

En büyük mutluluğum

Divanın altına sinmek

Pikachu'mun sırtındaki dünyaya göz gezdirmek

Adım atamıyordum o dünyaya

Sessiz bekleyişlere hapsediyordum zavallı çocuğu da

Ama hayal etmek güzel...


Umutları parça parça saklamışım

kimse bulmasın diye

Yıldızları sayıyorum bir bir

Kaç tane var

Sayamıyorum

Hayallerimde işte o kadar

Sayamıyorum

Kaç parçaya bölündü umutlarım

Kimse bulmasın isterken

Kendi elimle mi parçaladım


Kapı aralanıyor

Beni arayan birkaç ses

Yükseliyor kapı aralığından

Gizli dünyamdan ayrılmam gerek

Hoşça kal Pikachu

Hoşça kal divan

Her fırsatta geleceğim

Dizlerinde daha çok uyumam gerek