Doğur ve öldür...

Ömür biçilecekse yazdıklarıma

Bir gün, bir saat, bir asır...

Sev veya astır

en dar ağacına...

Doyur ve koy

Ta dibine toprağın

Bir sabah ıslığında...


Kefenim saçların kokacaksa

Örtün üstüme

yağmur sonrası toprağı

Hazırım gözlerine gömülmeye

Sen kokacaksa eğer toprağım

Ölmüş bil beni yüreğinde


Alevleri söndür şiirlerimde

küllerini al

dantelle kirpiklerimle

ışık ol, çiçek aç

beni karanfillere boğ

ve kundakla

dudağını bileklerimle...


Yüz yıl dargın kal

kalbim sana tutulurken

hüzünlü bir vakitte

doğur ve öldür

ıslak ezgilerin

ta en dibinde

Saçlarıma bir ölüm sabahı

ansızın karanfiller donat

gizlice sev beni

kuşlar mavilere hasret

ve şehir sana

susamışken...