Dünyaya saplanmış, buhranla yarılanmış hayatın 

bir yere gitmiyorsa bir yerden gelmiyorsa,

izmarit çiğneyen ayakların ne faydası var artık 

bilirsin yalnız, senin de yeniktir anlayışın 


tut ki bir mahvın ucunda geldin dünyaya

yan yana gelmiş aynı rakamlardı tarih 

ne bir güzellik vadedildi, ne boy pos

nerede başladın kendi bildiğini okumaya 

şimdi mesnetsiz bir anlam yüklerler sana 

çünkü bir bunu bilirler yalnız 


uğraşı neydi gözlerin; ya idraki sürgün eden

çoktan kopan kıyamet bir vakti getirdi 

bahardı, üstelik son bir bahar 

dünyayı böylece eksilttin kendinden 

ve tanrı çekiştirip attı bütün rahmetleri 

tiksindin akranın olan yabanıl suretlerden 


hatırın kaldı dilindeki faydasız sözde

nihayet bir pay aldın, servetin oldu gök 

yadırgandın, adın sarstı ülkenin zeminini 

kan ve gürültü seni bağrından kopardı 

dağıtmak için ayıkladılar merhametlerini 


dargınsın, yükümlü sayıldın pek çok şeyden 

vakti vardı, göğsünün olanca ağırlığına inat,

aldırış etmezdin hani daralan bağrına 

ayakların havsalandan evvel sendeler artık 

muktedirsin, çal gökyüzünü şakaklarına