Aslında masumdu insanoğlu
Karanlığa düştü, ışığı açtı tekrar.
Değişmemek için zorladı aslında.
Masumiyetini kıskandı rüyalar
Yine insanlar çaldı duygularını bavullardan.
Ve zamanla terk etti sandı yerini.
Başka hikayelere misafir oldu.
Bilemeden belki de.
Yine insan oynadı gözyaşlarıyla bilye misali.
Halbuki en değerli taşlarıydı.
Değişmeyi öğrendi
Sessizce gitmeyi.
Olay bunlardan ibaretti ah.
Anlayamadılar biletlerinden.
Cebindeki son paraydı.
Muhammed Dalpalta
2021-10-27T21:26:38+03:00Kısa ve kafiyenin sona yığıldığı dizeler okuma ritmini artırıyor. Bu da şiirin etkisini azaltıyor. Yargının bir sonraki dizeye nadiren taşması belli bir ezginin oluşmasının önüne geçmiş. Kaleminize sağlık.