Gece geç saatlerde
Gökyüzü bir türlü kararmıyorken
Dönüş yolundaki kuş sesleri
Soruyorum, nereye bağlanıyor bu yol
Ve neden bu kadar uzun
Bazen de neden kısa sürüyor
Varmak telaşı içinde
Kendime, kafamdaki tüm zehirlere
Bir bir çakmak çakıyorum
Dumandan yanan gözlerim
Yine de yaşlanmıyor uzun zamandır
Tüm zehrim derin öksürüklerimle çıkıyor
Ağlamayı özlüyorum
Bağlanma telaşı içinde
Çaresizliğime gülüyorum bazen
Yanmak artık sadece bir gösteri oluyor
Ufalayıp duruyorum küllerimi
Sandalyemi çekip uzaktan izliyorum
Bir türlü varamıyorum
Çünkü yerim yok biliyorum
Şafağın habercilerini duyuyorum;
Dönüş yolundaki kuş sesleri
Belki şimdi biraz huzura eriyorum
