Gözlerim denizden çıkma bir ışıltıda şimdi.
Sense aniden çıkıp gelebilirsin dostum.
İki kollarına doldurup beni,
Yaralarımı öpebilirsin.
Göğsüme saplanan bu kinli kılıcı,
İçimde sallanan ipleri,
Bu solgun çiçekleri,
Bu eksik yapbozu
İçimden çekip çıkarabilirsin.
Paslanmış korkuluklardan,
Ve yetim yazılarımdan,
Birazda boş saksılardan bahsedebilirim...
Biliyorum,
''Ekeriz, dert etme'' dersin.
''Benim derdim çiçeğe bakamamak'' derim.
Anlarsın.
Tutmak için benden birkaç tahta toplarsın...
Bir su gibi içersin gözlerimi.
Gözlerim,
Denizden çıkma bir ışıltıda şimdi.
Sense aniden çıkıp gelebilirsin dostum
İki kollarına doldurup beni,
Yolların verdiği hükmü silebilirsin
