Ben sadece şiirlerimde unuttum seni
Öyle ki adını bile hatırlamıyorum bak
Güzler bahara döndü
Cemre düştü, insanlar kalktı ayağa
Bende ise kuşlar göç etti
Kışlar bekliyor kapımda soğuk ve acımasızca
Mutluyum, korkma
Merak etmezsin ama olsun mutluyum yine de
Sevinçler gözyaşı dudaklarım da
O kadar mutluyum işte
Kendime sorular soruyorum
Biliyorum, hepsinin cevabı sensin
Ama unuttum seni, çok mutluyum artık
Yürüdüğüm bir yol yok
Ama yanlış yerdeyim biliyorum
Benim yerim senin kalbindi
Artık orası da yok, bir paçavradan farksızım inan
Ama yemin ederim ki çok mutluyum
Sert bir tipi var beynimde
Öyle ki kaçmak için söylediğim yalanlar bile tükendi artık
Mutlu değilim
Özlüyorum
Ve ağlıyorum
Başka bir kelime kalmadı dağarcığımda
Sen gülüşü eşsiz kadın
Sen, insanlığıma dair her şeyi aldın benden
Nefes bile alamıyorum artık
Çünkü sen
Nefes almanın bile kördüğümüsün...
