şimdi bir güvercinin kanadındayım,
hayal bulutlarım arasında,
tepesindeyim kasabaların.
ayakdaş derim arkadaşlara.
ayakdaşlarım dünya kasabasında,
aynı yollarda yürüdük,
gülhane’de, emirgan’da, yıldız’da,
çöküp de boş bankların kıyılarına.
sevdalara misina salladık,
mor mendilli kadınları,
kadeh kadeh kaldırdık.
ah, benim umutlu ayakdaşlarım!
kuru ekmek parasına
nasır tutmuş ayaklarınız.
birkaç kuruş kazanmak için
yitip gidiyor genç zamanlarınız.
artık bir güvercinin kanadındayız,
genciz, deli aktığından kanımızın
ölümü tepelerin ardında sanarız.
halbuki göçmek gelebilir ansızın.
elvedalar için geç kalır,
geride ayakdaşları suskun,
dünya kasabasını yorgun bırakırız.
