İmkansızlıkların yeri,
Dünya desem inanırsınız bana
Soğuk bir gece çöpte bulunan o masum bebek
İşçi bayramını çocukların kutladığı bir devir ve de
Baba!
Evine ekmek parası götüremeyip kendi canına kıyan baba
Sana sesleniyorum baba
Sen kölesin, çalışırsın, odur senin tek vasfın.
Birilerine balık yakalarsın ama küçüğünü hep sen alırsın.
Çoğu kişi zirvesinde cehalet tepesinin
Hiç niyetleri yok inmeye
At gözlüklerini çıkarıp bir baksalar etraflarına belki…
Ya “aydınlar” bizim aydın sandıklarımız
Parası, makamı olanları aydın ilan ettiklerimiz
Para demişken,
Herkesin göz bebeği amma gerçekte mihenk taşıdır para
Herkesin kalitesini koyar ortaya
Ya kalitesiz insanlar,
Her şey güzeldir onlar için fakat hesaba katmadıkları tek bir şey vardır,
Yaradan…
Artık Dünya imkansızlıkların değil mümkünutların yeridir,
Artık Dünya pisliğin yeridir.
“Biz boş hayaller ardında değiliz sadece mazide hakikat olan şeylerin yeniden hakikat olmasını özlüyoruz.”
Hüseyin Nihal Atsız
