İşte şimdi,
Tam da şu an doğuyorum.
Bütün güzel günleri geride bırakıyorum,
Dünyanın en küçük odasında.
Saatin kaç olduğunu bilmediğim bir zaman diliminde,
Aklımdan geçen kelimeleri yakalamaya çalışıyorum.
Bir kâğıt parçası arkamdan ağlıyor,
Yazmaya korkuyorum.
Evrenin büyük ruhunda,
Hiçbir zaman bana ait olmamış bir kalbi taşıyorum.
En aptal insandan daha aptal olduğumu hissediyorum
Artık nasıl yaşanır bilmiyorum.
Bu kalemi bir yerlerden tanıyorum,
Sevgilimin adını bile hatırlamıyorum.
Oysa ben karanlıktan korkardım,
Issız bir hayata sapıyorum.
İşte şimdi,
Bu kadar acıyla
Doğduğumda kaç yaşındaydım?
Dünyanın en küçük odasında.
