Hep bir potansiyelimiz vardı şu ince tabakalarında sevmenin

Bir potansiyel: yakın ve uzak, 

Şiddetle övdüğüm yerlerden kopmaya başlamak,

Tane tane süzülelim mi gökyüzünde öyleyse?

İnce tabakalardan süzülelim

Bıraksak kendimizi kayboluruz, uzanırız kalkarız ve günün sonunda

Bence birbirimizi buluruz

Öyleyse çekim yasasına şükret

Kayboldum, uzandım ve kaldım böyle çünkü

Ve sıcaklamam sevmenin katmanlarından değilse şimdi,

Şimdi bu düşüncelerle tek başıma boğuşmaksa beni katmanlarca saran, terleten ve boğan

Çekim yasasına şükret öyleyse


Bir mitralyözü pembeye boyuyoruz hiç durmadan

Çiçeklerle sevişip kanlarla boğuşuyoruz

Bütün bunlar yoğun bir acı, kalın bir katman

Düşelim öyleyse ikimiz

Bu göğün en sevgisiz tabakalarından