Hep bir potansiyelimiz vardı şu ince tabakalarında sevmenin
Bir potansiyel: yakın ve uzak,
Şiddetle övdüğüm yerlerden kopmaya başlamak,
Tane tane süzülelim mi gökyüzünde öyleyse?
İnce tabakalardan süzülelim
Bıraksak kendimizi kayboluruz, uzanırız kalkarız ve günün sonunda
Bence birbirimizi buluruz
Öyleyse çekim yasasına şükret
Kayboldum, uzandım ve kaldım böyle çünkü
Ve sıcaklamam sevmenin katmanlarından değilse şimdi,
Şimdi bu düşüncelerle tek başıma boğuşmaksa beni katmanlarca saran, terleten ve boğan
Çekim yasasına şükret öyleyse
Bir mitralyözü pembeye boyuyoruz hiç durmadan
Çiçeklerle sevişip kanlarla boğuşuyoruz
Bütün bunlar yoğun bir acı, kalın bir katman
Düşelim öyleyse ikimiz
Bu göğün en sevgisiz tabakalarından