duyun sesimizi. buradayız biz. yaşıyoruz ve yaşamaya devam etmek istiyoruz. katledilmek istemiyoruz. hepimiz aynı şeyi istiyoruz aslında. rahat bırakılmak. güvende hissetmek. huzurla yaşamak. yaşamak. yemeğe az tuz attık diye öldürülmek istemiyoruz. kızımızın, 'anne ne olur ölme' çığlıkları eşliğinde hayata veda etmek istemiyoruz. bütün yaşamımız bir gitar kutusuna, bir varile sığsın istemiyoruz. bindiğimiz dolmuşun şoförü tarafından taciz edilmek, katledilmek istemiyoruz. hayır dediğimizde bunun hayır demek olduğunu bilin istiyoruz. reddettiğimiz erkek tarafından kafamıza kurşun yemek istemiyoruz. kendi kanımızla katilimizin adını yazıp, 'üzülmeyin, kurtuldum' demek istemiyoruz. bir kadın öldürüldüğünde milyonlarca kadının da öldüğünü bilin istiyoruz. katili korumayın istiyoruz. 'ahlakımızı', 'dinimizi' sorgulamayın istiyoruz. o saatte orada ne işi varmış, o da mini giymeseymiş gibi insanlık dışı söylemler duymak istemiyoruz. bizi sadece öldüğümüz zaman hatırlamayın istiyoruz. bizden geriye siyah beyaz bir fotoğraf kalsın istemiyoruz. bize ses verin istiyoruz. her katledilen kadın haberinde içimizin nasıl yandığını hissedin istiyoruz. bizi koruyun istiyoruz. katillerimizi değil. sadece baş harfleri kalan katil isimleri, yüzü bulanıklaştırılan katil fotoğrafları görmek istemiyoruz. istanbul sözleşmesi yaşatsın istiyoruz. duyuyor musunuz bizi? biz intihar etmiyoruz. bizi katlediyorlar.


sadece beş dakika daha yaşamak istiyoruz. bütün öldürülen kadınlar gibi.