Bu sefer esmek istemedi bana
Yapraklarını kırdı, yine de gelmedi bana
Bu sefer kaçtı ve durmadı duymadı beni
Ve ben anladım ki bu seferki bir ekşi bahardı
Tekrar gelmişti ve bu seferki öylesine sessizdi ki
Dışarısı insansız, dışarısı yapayalnız
Sokak lambalarıysa gecenin yanında
Işıksız gecenin sarhoşluğunda, kalbinde ise bir ekşi bahar
Ve bu karanlığı sahiplenmiş olan
Tesellisiz dertler, duyulmayan haykırışlar var
Bir de kayıp akıllar, damalarda durmayan kanamalar
Ve bir de telaş var, kovalayanı olmayan kaçışmalar
Sonrasında bir cenaze var, ölmeden toprağa karışanlar
Bir karmaşıklık var "bir durun artık yerinizde" diye bağırasım var
Ama duymazlar, bu kaçmaz çünkü bu bahar bir kurtuluş
Bütün yalanlardan bütünüyle arınabilmek için bir fırsat
Çünkü bu bir ekşi bahar, eğer esmiyorsa
İnsanın kendi rüzgârında savrulamayışından
Belki de sırf bu yüzdendir saçlarımızın kısalığı
Belki de sırf bu yüzdendir yalanların tatlılığı
Belki de sırf bu yüzdendir bir kalpte onlarca aşk
Ama bak, bu bir ekşi bahar
Ne kar var çatılarda artık
Ne de kanayan bulutlar
Çünkü artık zaman, ekşi bahar.
