Elbert! Nasıl anlatayım sana pişmanlığımı? Nasıl bu içimde beni kemiren hataları dillendireyim ki sana. Üstelik daha ben hatırladığımda gözümü kapatıp kendimden utanırken. Sen sanıyor musun ki kolaydı bir bataklıktan çıkıp sil baştan bir hayata başlamak. Denedim. İnan çok uğraştım. Oluyor sandım. Yapıyorum dedim. Dün gece yapamadığımı öğrendim. Hiç kolay olmadı hayatım, çoğu gibi. Hep bir şeyler için savaşırken yarım bıraktım kendimi. Hani sen dedin ya eksildin bende diye. Ben zaten eksiktim, zaten azalmıştım, tutunmaya çalışıyordum inan. Sen öyle güzeldin ki öyle temizdin ki Elbert! Ben hiç yakıştıramadım ya zaten kendimi senin yanına. Hep bir kusurum vardı yanında. Sen ona rağmen tuttun ellerimi. Saçlarımı öptün, kokladın. Hep huzur verdin bana, mutluluk verdin. Ama yanlışlar yaptık ama doğrularla gittik. Yolun sonuna vardık. Böyle olsun istememiştim. Hâlâ ayaklarına kapanıp yalvaracak güç var içimde. Ama artık ses geçirmiyor ki duvarların. İçimdeki acının bir tarifi yok. Bu hayatta aslında hiçbir şeyi tam olarak başaramamış küçük bi' kızım. Çocukça duygularım var hâlâ. Kucaklar dolusu insanca başarısızlıklarım... Çok da iyi bir insan değilmişim aslında. Belki de kötü biriyim hatta. Hem kendimi hem seni yormuşum baksana. Tüketmişim bir daha diyen iç sesini. Yolunu ayırmışsın, eşyalarım köşedeki bavulda. Keşke demek için bile çok geç artık biliyorum. Zaten yakıştığımdan daha fazla yer aldım bu hayatta yanında. Bu benim sana yazdığım son mektup, belki de artık yazacağım son mektuptur. 22 yaşında küçük bir kız çocuğu gibi davrandığım için binlerce kez özür dilerim. Bu çağda görüp görebileceğim en doğru insan sendin Elbert. Ve hayat bana bir şans verdi ama ben bunu kullanamadım sanırım. Sevgi her şeyi aşar adlı bi' masalda yaşadım. Bunun bir masal olduğunu da sana veda etmek zorunda kalırken öğrendim. Ne olur hiçbir şey için pişman olma. Sen beni hep mutlu ettin. Hayatımda yaşadığım en güzel anları bana sen yaşattın. Minnettarım. Kendine hep çok dikkat et. Koru kendini yağmurda ıslanmayı bilmeyen insanlardan. Sokak köpeğini görünce başını okşamayan insanlardan koru. Beni umarım güzel hatırlarsın. Ya da güzel olmasa bile hatırlarsın. Çünkü unutulmak ölümdür asıl insanlara. Seni hep çok sevdim, bir yerlerde sevmeye de devam edeceğim. Benim gün ışığım! Hoşça kal.