mutluymuşum çocukken
peşine düş bul onu, diyor annem
öyle yapıyorum.
arşınlıyorum dört bir yanımı palas pandıras
kimi yakalasam bana dönüyor;
gene kendim.
ceset kokusu var, diyorlar;
yüzlerimde keder
sonrası susku, hayli aşikâr;
içimdeki çocuk kaybolmamış,
öldürmüşler onu
ben öldürmüşüm.
gömmemişler küçücük bedenimi,
bırakıp gitmişler
ben bırakıp gitmişim.
yorma kendini elinden gelen buymuş, diyorlar
elimden gelmeyen.
