el yordamı arayıp bulduğum kanvas tablo
köşelerinden çivilenmiş sanki bağnazlığa
bileğinden koparılan damarları
gökyüzündeki mavilikten akıtılmış
birer iplik haline getirilip
nehirlerin kader yoldaşı olmaya zorlanmış
iki irili ufaklı
yosun tutmuş kaya parçaları
seyretmekte
güneşin yüzünü sıvazlamış sularını
elveda sana, elveda
mavi gözlü dostum
seni atıp fresklerin içine
orada kaybetmek gerek ruhunu
çünkü
burada gökyüzü kapatmakta göz kapaklarını
kar, bir gölge gibi geçmekte içimizden
sonunda
bütün tebeşirleri kırıp kalbimizdeki
Bach'ın notalarıyla veda etmeli
gökyüzündeki ormanlara
Metehan Serttaş
2022-05-07T01:40:26+03:00🙌
Madam Bovary
2022-05-04T22:57:57+03:00Girişi sevdim. Kaleminize sağlık