her gece başımı dayadığımda yastığa
kafatasımı kemiren böcekler dökülür kulaklarımdan
gün boyunca saklanmış kabuslarım gece ile doğar aklıma
beni güzel hatırla avuntularını kendine sakla
eğer ki bir gün ölecek olursan kafama gömüleceksin
silemeyeceksin hiçbir ayrıntıyı, yaşayacaksın anılarda
sardığım her bir yara ruhuna armağan olsa da
uykularında çığırmandan bellidir içindeki kanama
elimde olsa da seni tutup korusam kaburgalarımda
eğer bir gün ölecek olursam
bu senden önce olmayacak
işte bu tutamadığımız ilk sözümüz
ve sana verdiğim en büyük sözüm
tanrı sana acıdan bir kaftan biçmiş olsa da
ona başka bir yama olmaya niyetim yok
ben zaten çırılçıplak vaziyette donmak üzereyim
ve kaftanımda hiç yama yok
yani bir gün ölecek olursan
arkanda kaldığımı sanıp canını sıkma
soluklar ve anılar bana emanet
acıları tut elinden ve sakın yüzümü unutma
