Yüreğimde bir ah...

İçimde yavaş yavaş yürüyen ihtiyarlar,

Yaprakların sallanışı,

Daha rengini bulamamış erik.

Ve senin gövden...

Ellerimi gezdirdiğim,

Pürüzlü yerlerine batıp çıkan parmak uçlarım.

Ve güneşin yanaklarıma değdiğinde,

Oluşan kırmızı bülten haberi.

Aranıyor tarihi geçmiş yüreğim.

Bulunursa depremi 7.15'den,

Yıkılmış duvarlar.

Artık bu ev değil,

Öncesi yaşanmış

Sonrası yok olmuş

Seyreltilmiş hüzün.

Ve yeşili bulunca umut duyduğum o yerler...

Kuşun kanat çırpışı, yahut dallara değişi.

Başka bir dünya olduğuna inandığım

İçimde yeni ekilmiş fidelerin sevinci.

Çoraplarımdan sıyrılmış ayaklarımın,

Sıcak toprakla buluştuğu o yangın...

Kurtulmak için değil,

Daha çok yürümek için can atıyor.

Kalabalıklardan sıyrılsam bir,

Varacağım en güzel yerlerine senin.

Dokunacağım,

Kanatlanacak mavi kelebeklerim.

Dokunacağım

Korkularıma bir dua artık.

Dokunacağım.