hüzünlü gözler ne görmez?
hüzne poz veren teselli, hüznü susturucu 45'lik bir plak bir silah
tek kelimelik ödevle bir ömür rehin ve bir peygamberin günahıyla bedel
yarına kör olan göz ve sürekli ılık göl kenarında yüzlerce mevsim aynı sağanak
belli ki çamlarda yaprak dökecek ellerini kaldırmış samanyolu
hatıranın uğultusuyla sakin, çok sakin
sanki bütün bunlar olmamış gibi sıraya dizili halde içtima da ve hep bir kişi eksik
cephanelikte bulunan karanfil benimdi, bendim
susulan kelimeyle savunma ve uzakta unutulan ellerle yarım yamalak imza
kabul ediyorum ayak basılan o masalda her şeyin kıblesini ben kasvetin yönüne sürdüm
bu matemi, bu karanlığı, sonsuz geceyi
müsait bir durağı olmayan bu kainatı
hüzne poz veren teselliyi ve 45'lik bir silahı
ben şimdi idam mangasına poz veren ben gibi
mecburdum
ihbardan sonra gizlenen bu rutin hasadıyla benzer günahları
ihbardan sonra girilen çıkmaz sokak ve küfürlerin benzersiz oluşu mucizeviydi
her azarla senin çıkmazına girene kadar beklettiğim toksin
uslu uslu karışırken ılık gölün kenarında sağanakla distopyaya
yalın ayak teslim, yarın bir gün karşılaşma ve 45'lik plak bir haziran sabahına özel düzenli içtima da
radyodan istek yapılan şarkılarla beraber veda, kapanış
ta ki bir sonraki afetle gelene kadar dilimin ucuna
içtimada eksik kişinin adıyla, seninle beraber sınır kapısından sahte cennete
sorgu da ağzı bağlı
hatıranın uğultusuyla sakin, çok sakin
ben şimdi idam mangasına poz veren ben gibi
