Uzaktan duyduğum hayatın sesi. Birkorkunun kancık boynunda nefeslenirken, bir engereğin parlak sırtında,
ellerim korkunun elleri.
Hissettiklerimden ve hissedeceklerimden korkuyorum. Karanlığı kamçlıyorum plastik ruhlar odasında,
ellerim korkunun elleri.
Bir baba gibi köşeli, memeleri sarkan inançlar.
Turuncu ışık ağzımdan giriyor önce. Babanın kaç köşesi varsa var,
Ben saymayı bıraktım yıllar önce.
ellerim korkunun elleri.
Eserek vızırdıyor güller. Eserek göğsümüzde bir put kendine tapıyor. Çölün ortasında bir aşk sahiplenmek istiyoruz. Bir aşkı evcilleştirmek, o bizi öldürmeden.
Ben senden korktuğumu itiraf ediyorum. Beni seversen ne yapacağımı bilmiyorum ama sevmezsen ne yapacağımı çok iyi biliyorum.
Ben bıraktım yıllar önce.
ellerim hala korkunun.