Topla azığını
telaşlarına ufak bir çanta bul koyacak
görmek istediğin tüm yüzleri sakla cüzdanının köşesinde
bir durak seç
pahalı telefonların
insanların boyunlarını bükmediği
oysa mazlum bir coğrafya bizimkisi
bir dilenciye rastlamadan
tamamlanmaz hiçbir günümüz
bir poğaça parasını
İnsanlığımızın nişanesi olarak
tutuştururuz eline
Surat asmalar bittikten sonra
Ceketler asılır
Askılara
Güneş batınca değil
Babalar eşikten içeri girince başlar
Akşamlar
