Dünyaya yakışmaya başladığımı düşünüyorum. Süs olarak takabilirsiniz beni ekvator çizgisine. Toplum çizgilerine de iliştirebilirsiniz. Devletlerin sınırlarına da talibim ayrıca. Dünyaya yakıştıkça diğerlerine benziyor ; onlara benzedikçe çizgilere/sınırlara hapsolmuyor muyuz? Alıştıkça hayretlerimi yitiriyorum, yitirdikçe yitiriliyorum.

Bir başka dünya mümkün olabilir miydi sorusunu aklıma kazımakla yetiniyorum. Olamazdı diye kendime sıraladığım sebepler ve bahanelerin kesişim kümesinde gittikçe silikleşiyor varlığım. Gecenin üçü, yenilmiş bir nefes veriyorum. Eyvah dünyaya yakışıyorum!