Bazı, felsefelerde Tanrı'nın ölümü olarak, belki de bir vahiy dilinde yazılan Zerdüşt'ün konuşması, Demokritos'un dostluk ve nifak kavramlarına bir bakış açısı olarak dört öğenin birbiri ile tepkimeye girmesinin yorumu anlaşılmadan O'na eşdeğer gösterilen Şeytan ile nifak olarak yorumlanabilir. Doğru önerme "Tanrı ve Şeytan birbirini değilledi" olacaktır. Tanrı bir kavram olarak, sonsuzluğu ifade eder. Sonsuzluk ise imkansızlık olduğundan Tanrı mümkün değildir, mevcudiyette mümkün olmayan türden Bir, önemli bir kavramdır. Tanrı tek ve sonsuz olan bir şeyse bu olsa olsa bir ya da iki olur, diğer rakamlarda pek âlâ içlerinde bulundurduğu bir ve ikiden türerler. sonsuz olan her şey sıfırlardan oluşmuştur, öyleyse Tanrı vardan çok yoka yakındır.
Bu anlamda Tanrı karşımıza ebedi bir paradoks olarak çıkar. Schrödinger'in kedisi ölü mü diri mi anlamak için kapağı açmak lazım, kapağı açmadığımız müddetçe kedi bilinmezliğini (mistisizm) korumaktadır, kapak açılırsa zaten ölüdür. Tanrı'nın ölümünden ya da yaşamından söz edilemez, ateizmin doğru formülü şudur: "Tanrı değillendi."
