Kimin ayıbıydı bu?
Zamansız sevilmişliklerin ayazında,
Günahları sevilmeyen kadınların rahminde kurak ve örtülü kaç baba daha astı kendini göğe?
Eğilip toplamak isterdim
Düşen kentleri oysa
Ve saklamak tüm ordularını merhametin
Bir kuru fındık kabuğunda.
Kabuk demişken,
Bil;
Gizlenemez de artık yetimliğimiz.
İyi bak kendinelerin de canı cehenneme.
Yaşa yeter sade.
Şayet ölüysen de,
Diril.
Ayak uçlarıma bir uçurum çiz.
-Yahya Açlan
