Burkulmuş bir yalnızlık seyrederken kederimi
Viran bahçelerde buldum kalbimdeki arafı
Aynaların huzurunda kaybettim bedenimi
Anladım, her sapakta seçilmez aşkın tarafı.
Çiğ ümitlerle yıkanmaz hayatın uğultusu
Kovaladıkça kaçıyor gündüzlerin yortusu
Resimleri saran çaresiz anıların tortusu
Yükseldikçe yıkıyor ruhumdaki bertarafı.
Sırtını yasladığın duvar geçmiş geleceğin
Kimsesizliği beziyor gökyüzünün sarrafı.
Gözleri huzurla bakan yıllar gelene değin
Doğrunun kadim savaşı kıracak ihtilafı.
Hevesi kursağında kalmış sahipsiz sevgiler
Ne yaramı sarar yağmurlarında ne unut der
Tutundukça kırılır dallar, güvendikçe gider
Bir başka mevsim açarsın gönlündeki sahafı.
Sayfalara vurulmuş çaresizlik kilidinin
Şakası yok, hüznün sokaklarında etti yemin
Satır satır şiirlere atılmış dikişlerin
Asil ayrılık ateşiyle çevrilmiş etrafı.
Raks ederken sancılar yalpalıyor son deminde
Titrek dudaklarda esen umudun nefesinde
Kavrulmuş bir heyhulayım kaderin pençesinde
Ölümden gayrı seçilmez hasretlerin tarafı.
Muhammed Çağrı Güzel
2021-01-10T22:36:43+03:00Heceli şiirlerde akıcılığı yakalamak biraz daha zor oluyor serbest vezne göre, o yüzden dediğin doğru bazen zorlanmış hissediyorum ben de. Zamanla bunu okuyarak aşacağımı düşünüyorum. Yorumun için çok teşekkür ederim :)
Hilmi ÇAPAR
2021-01-10T22:08:48+03:00Hocam öncelikle şiire harcadığınız emekten ötürü sizi kutluyorum. Ancak naçizane bir fikir dile getirmeye çalışacağım. Öncelikle heceyle yazılan şiirlerde fikrimce en önemli şey kelimelerin akıcı şekilde ifade edilebilirliğidir, bazı noktalarda hece geçişlerinde zorlandığımı söyleyebilirim. Bu da sanki şiir heceye uydurulmak için zorlanmış hissi verdi bana. Şiirinizdeki derin mana için de sizi ayrıca kutluyorum. Var olunuz.