Kitaplara sığdıramadığım sen
Bir bir eksiliyorsun her cümlemden
Hiç bahsedemedim huzurdan başka
Yorgun kehanetlerimin umutsuz sayfalarında
Ve koymayın mezarımın başına
Kuru bir demet sarı Frezya
İncitmelere doymuyor zaten insanlar, sahi sen nasılsın?
Sorma, bu kez esastan reddedilmiş gökyüzü davamız
Koca bir ağaç devrildi içimizde
Nasılsa bu dünya sakin kafayla da anlaşılmazdı
Kendine iyi bak, bir de yanındakine
Bakılıp da görülmemek ne kadar acıdır iyi anlarım
Nereden bildiğimi sorma
Bunu da başka bir şiirde anlatırım…
