Kafamın içindeki bir kalabalık sürüklüyor beni
Tutamadığım yüzlerce konuşma dolanıyor etrafta
Sancılanıyorum
Yeni bir güne gebeyim
Pencereden süzen ışık duvara bir gölge yansıtıyor
Bu ben miyim?
Sanmıyorum
Çok değişmişim oysa
İçimdeki bir adam bana tuzak kuruyor
Göz kapaklarımın arasında oturur durur
Hiç gitmeyecek miydi yoksa?
Bilmiyorum
Sancılanıyorum
Kalabalık benden uzaklaşmaya başlıyor yavaşça
Etraf tenhalaşıyor
Sonra bir cümle yakalıyorum orada
“Yeni bir gün doğuyor”
“Sonunda” diyorum bir sevinçle
Işık içeri dolarken gölgeyi yok ediyor
Yeni bir gün doğuyor
Adam hâlâ içimde
Merve Senem Dağ
2021-06-09T00:25:47+03:00Muhammed çok teşekkür ederim yorumun için. Yol çok çok uzun benim için, elimden geldiğince daha da dikkatli olmaya çalışacağım. Daha güzel şiirler yazacağım günü heyecanla bekliyorum :)
Muhammed Çağrı Güzel
2021-06-08T23:29:18+03:00Kendi içinde sade bir şiir olmuş. Şiirlerinizi imgelerle bezerseniz anlam derinliği çok daha artacaktır ve dizeler içine yeni kapılar açacaktır. Şiirde gerçekliği mi anlatmak yoksa şiiri mi anlatmak istediğinizi seçerseniz yazarken işiniz daha da kolaylaşacaktır. Yazmayı bırakmayın, yol daha çok uzun. Emeğinize sağlık :)
Merve Senem Dağ
2021-06-08T15:03:27+03:00Evet, henüz ikinci şiirim :) Değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim Mocan hocam
mocan
2021-06-08T14:57:25+03:00şiiri yazıp sürdürebilme çabanı beğendim cidden. şimdiki zaman eklerinin çok olması gücünü düşürmüş ancak muhtemelen yeni yeni şiir yazıyorsun. bu sebepten ellerine sağlık. soluğun güçlü olsun :)