Çaresizce dönüp duran çocuğun hüznünde saklıyorum seni
Son derece buruk bir yüz ifadesini alıp götürüyorum uzaklara
Bir bulut kucaklamasıyla yükseliyorum göklere
Kelebekler bu sefer renkli değil gibi
Oysa bir güne sığan ömür misali kaybolmuşsun
Sen şimdi kaçtığın yerden çıkmak için haykırdığında,
Duyanların olmayışına bu defa çığlık atıyorsun
Ben ise varlığını bir hayal tadında yaşatıyorum
Kalabalıklar arasında gülümsediğini görüyorum
Sesin bana doğru yankılanıyor
Gitmek istediğinde kaybolduğun evreninde,
Taşıdığın yıldızları savuruyorum şimdi
Gelebilirsin artık, vakit henüz çok erken
