Yıldızlar, gecenin mahur aydınlığı
Ve yıldızlar, gecenin sessiz kuşları
Gece ne garip şeydir
Sanki bir ölü bedenler topluluğu
Keşfedilmeyi bekleyen hayaller
Ve mutlak üzüntülerle dolu ayrı bir dünya
Bazen de çoğu kişinin kardeşi, dostu, sevgilisi
Bir arayışta olanların, çizecekleri yolun mimarı
Gece ne garip şeydir
Cinsiyeti kadın mıdır erkek mi?
Ne zaman bir anne şefkatiyle yaklaştı ki bize
Ya da ne zaman bir baba gibi göğüs gerdi
Gerçekleri söyledi sert ve acımasızca
Oysa biz yıldızlara bakıp bir yalanla avunmak istiyorduk
O zaman dost olan gece midir, yıldızlar mı?
Gece ne garip şeydir
Bir sahildeki kum taneleri kadar uçsuz bucaksız
Bizler gibi, ömrünün atlasında kaybolmuş bizler
Bizlerin de her gece gözlerinden bir parça yıldız kayar
Bazen bir şarkıya, bazen bir kitaba ve bazen de bir aşka
O halde geceler insan mıdır, insanlar gece mi?
Gece ne garip şeydir
Aydınlık mıdır, karanlık mı?
Ve bu şiir bir sitem midir, bir arayış mı?
