00.32
Burada yaşamak son zamanlarda öyle zorlaştı ki, öyle çekilmezleşti ki, hayata her gün yeniden karışmak için büyük bir cesarete ihtiyaç duyuyorum.
01.18
Kimsenin beni yanlış anlamasını istemiyorum. Korkuyorum yanlış şeyler söylemekten. Kendime acımayı bırakmak istiyorum, kimse de bana acımasın. Acınmaktan çekiniyorum. Sadece bütün bu hisleri, bütün bu geceleri açıklığa kavuşturmak istiyorum.
01.42
Huzura ihtiyacım var. Herkes gibi. Ya da huzura ihtiyacım olduğunu bilemeyecek kadar meşgul kalmalıyım. Buna ulaşmanın en kolay yolu , başkalarından talep etmek değil - ne kadar sancılı olursa olsun- kendi içimde aramak.
02.04
Bazen, bazı yerleri ve bazı yüzleri öyle özlüyorum ki bu beni hasta ediyor. Tek isteğim orada olmak ya da o insanı tekrar görmek oluyor. Öyle planlanmış bir biçimde de arzulamıyorum bunu hemen -o an- istiyorum. Bunu ne zaman korkunç şekilde istesem o yanlış anlaşılmalar, bitmeyen yollar çıkıyor karşıma. Hayal ederken bile karanlık peşimi bırakmıyor, gece daha da uzuyor.
02.17
Her şeye rağmen ben olduğum için mutluyum. Kendimin can düşmanı olduğumda bile başka biri olmak istemediğimi biliyorum. Yine de kendimi bi yere bırakıp bir süre terk etmek ne güzel olurdu.
02.38
Yapmak istediklerim karşısında niye bu kadar inatçıyım? Ne için bu kadar direniyorum? Bütün ışıklar, evler ve ihtimaller bu kadar mı dehşete düşürüyor beni? Olabilecek her şeyi ve bütün kötü sonuçların tehlikesini karşıma alarak hayata karışmam gerektiğini biliyorum.
02.50
Şimdi bu oda ve penceremin arkasında karanlığa gömülen sokak terk edilmiş bir savaş alanı kadar sakin. Hani duman kalkar, her şey biter ve evinin artık yerli yerinde olmadığını fark edersin ya. Yine de diyecek bir şey bulamazsın. Zaten yıkılıp terk edilmiş bir evin ardından ne söylenebilir?
03.04
İyi düşünemiyorum, gece bana pek iyi gelmiyor. Bunları bir sayıklama olarak yazıp döküyorum. Bütün tanıdıklarımdan uzaklaşmalıyım. O zaman geri dönememekten çekiniyorum. Zaten gidecek yerim de yok.
03.48
Geleceği düşündüğümde bazen seviniyorum hem de korkuyorum. Korkum hala ağır basıyor. Kendime iyi davranmalıyım, kendimi sıkı tutmalıyım. Bazen her şeyin çetrefilli bir rüya olduğunu sanıyorum. Ben hiç yokum, bu sokak hiç yok. Beni ezen, bırakmak istemeyen ve nefesimi kesen ejdarhalarla boğuşuyorum.
04.46
Hiçbir yerde bu kadar uzun kalmamalıydım. Her zamankinden daha huzursuzum. Hiç kimseye söz vermek istemiyorum ki zaten veremiyorum.
Ben benim, hiçbir şeyin de 'suçlusu' değilim.
05.29
Çok az şey yazdığımı ve kendime yeterince yardımcı olamadığımı hissediyorum. Kendime bakmalıydım, kendimi çıkarıp almalıydım, kendimi öpmeli ve kayıp gitmemem için tutmalıydım. Kendimi geri getireceğim. Kocaman daha önce hiç yanından bile geçmediğim bir denize sürükleniyorum.
05.52
İnsan önemli kararlarını hep tek başına almalı.
