Sabahları çok ama çok kötüyüm!

Sabaha uzanan yollarda,

Uykuların unutturacağı sözler veririm kendime.

Bir dolu kadehim, geceleri doldurdum içine,

Sarhoş, ayyaş ruhum çeker zifiri içine,

Bölük pörçük şiirler okurum, kendi kendime,

Uyandır bebeğim beni,

Tam da şu an öpmelisin beni!

Ki ancak bu şekilde uyanacağım,

Ancak seveceğim sevmeyi,

Ancak o zaman bileceğim sevilmeyi!

Günahlarla yatar kalkardım ben,

Şeytanları arzunun, onlar ile sevişirim ben!

Dahiyane fikirler yaratır,

Unuturum daha günün ilkinde,

Üşenirim en güzel şiirleri yazmaya,

İlham geldiğinde gece saat birde,

Böylece yarına bir şarap saklarım,

Beynimin mahzeninde!

Yıllandıkça değerlenir derler,

O kadarını bilemem...

Şimdi bir gitarist vurmalı tellerine,

Çılgınca parçalardan biri mesken,

Mesken olmalı onun ses tellerine!

Ancak o zaman uyumam,

O zaman uyandığım uykudan,

Uykuları aramam işte o zaman.

Senden başkasını aramam işte o zaman!

Bu sözleri hatırla diye sana veriyorum,

Koy çantasına yüreğinin,

Uykular çalar onları yoksa benden,

Şimdilik yardım ve yataklığını üstlen,

Ben ve fikirlerimin,

Sözlerimin ve düşlerimin,

Zamanı gelince çiçekli bir kırın ortasında

Çıkarıver bir zanlının dosyası gibi,

Fırlat önüme,

Fırlat önüme,

Ki mahkum olurum ancak o zaman

Sevgine ve tatlı birkaç öpücüğe,

Gönül hapishanesinde tut beni,

Ki kaçıp gitmeyeyim bir yere,

Böylece sürsün gitsin günler,

İsmini vereceğim

Biçimsiz şiirlerimden birine!