Dalgın bakışları huy edinmişim bu sıralar

Başıma gelenler boğazımdan heves çalar

Ne zor şeymiş ızdıraplı hisleri hapsetmek

Ve yüzümde garabet bir tebessüm çizmek


Yanık ampullere teselli verecek güç bende

Kuru ellerim ve avuç içlerim döndü haleye

Edilen dualar boşa olamaz, hissediyorum

Göğsümde derin nefes, sanırım seziyorum 


Karanlık odalarda avizeler aniden yanıyor

Öyle garibim ki ümidim hiç sönmüyor

En kötü hüsrana uğrayan yüreğimle kalırım

Feri sönük gözlerimi görüp kendime acırım


Bu sözleri görünce sanmayın hüzne aşığım

Sahte mutluluklara ve sevdalara aykırıyım

Neden bilmem, ardı sıra diziliyor kağıtlar

Düşüncelerim, şarkılarım beni bir süre aklar


Okunacağını umduğum yazılar belki okunmaz

Yüreği yorgundur, kapalıdır, gece vakti anmaz

Ağaçlardan kuşlar seslenir, sohbete dalarım

Sevgiden, güzellikten söz açılır onu anarım


Akşam ağlayan sözler sabahleyin çiçeklenir

Dolma kalemim ilham için lafzımla sözleşir

Bedenim yağmurlu günlerde hep kapı dışarı

Farklılık aramayın, yazamam ondan gayrı