Kahvem olduğu yerde soğuyor 

Bahar yerini güze bırakıyor

Neden mi?

Çünkü gülmüyorsun

Çünkü sen gülmediğinde

Bahar gönlümü terk ediyor

Gülüşünün vurmadığı her yer

Soğuk, 

Donuyor parmaklarım

Kırılırcasına

Depremler sarsıyor ruhumun dengesini 

Kitaplarımız devriliyor üzerime birer birer 

Tıpkı yarım kalan,

Yahut hiç gerçekleşmeyen hayallerimiz gibi 

Bilmiyorsun,

Ruhumun ekosisteminde gülüşünün önemini 

Faydası yok sensiz gülmemin,

Tüm bu şiirlerin,

Gönlümde filizlenen sevginin. 


Oysa bilmelisin,

Görmelisin,

Gelmelisin. 


Gecenin bir vakti,

Yahut sabahın körü...