Tenha bir ormanda ölüsüz bir gün

Yemyeşil yapraklar ve gün doğurtan ahbap

Salyasız bir köpek

Andırıyor bir meleği

Yürüyoruz hep birlikte

Ense kökümden bir adam sesleniyor

“Kayboluşa bir de iyi yanından bakın”


Tenha bir ormanda ölmüşüz bir gün

Saçaklarından koparılmış bir çiçek

Son bir umut bekliyor kendinden

Çaresizce ve umutsuzca

Varoluşunun teminatı olan aklını yadsısa da

Agrafındaki ölü duygulara baskın geliyor aklı


Tenha bir ormanda doğmuşuz bir gün

Şimdi ikimiz de agrafi

Şimdi ikimiz de duygu yitimi