Tüm düğümlerin çözüleceği günün hayaliyle yaşıyorum. Tüm hayallerimi bu kümenin elemanı yapıyor ve hepsini halının altına süpürüyorum. Tek ve en büyük gaye... Düğümler çözülmeli. Ya sonra? Çözülünce ya?

Hayır en büyük gaye bu olmamalı. Düğümleri ben çözmeliyim; öperek, severek çözmeliyim. Fakat en büyük gaye bu olmamalı. Kalbimdeki heyelanlara hakaret bu. Yavaş yavaş çözmeliyim. Onlar izin vermese de çözmeliyim. Hayatımın sonuna kadar düğümleri çözmeliyim. O kadar ki küçük kıyametim koparken ellerim son olduğunu bilmediğim o düğümde...