Bilmem kaçıncı turu kalbime olan yolculuğumun
Kaçıncı arayışım kendimi bildiğim ve bilmediğim yerlerde
Seslerin olduğu yerde ve olmadığı yerde
Arıyorum aradığıma her seferinde başka bir isim takarak
Nereye gitsem kendimi kendimle taşıyarak
Ne iyi gelecek bana nasıl yaşayarak
Sonunda insanlar bunu da yaptı bana
Ne olduğu önemsiz başladım yazmaya
Değil miydi paylaşmak hisleri var eden
Yaşamı canlı kılan bizi bağlayan hayata
Bir ağaçla bir insanla yada bir defter
Gelmedi zamanı demek mesajı yücenin
Yürümek ama kendinden olan için
Neye yarar aramak koşmak peşinden
Etkileyen için etkilenmek zulümdür ona
Onun yararına değildir bu arayışlar
Ortasındayım insanların dinlediğim ses
Kendi haykırışlarımdan başkası değil
Duruyorum artık güveniyorum bire
Emin değilim ne yapmam gerektiğinin
Yapabileceğimin en iyisini yapmak bildiğim
İstemiyorum daha fazla kandırmak kendimi
Nasıl sorusu getiriyor hayalkırıklığı yanında
Veremiyorum anlam devam etmeliyim
Geçirmeden ele beni arzunun esiri
Kutlamalıyım varlığımı çıkarmalıyım tadını
Bütün hislerimin duygularımın tadını
Belki de polenleri ruhumun dağılıyor etrafa
Düşünüyorum ne önemli diye gerçek ne
Bazen ne yapsam da hissediyorum olmayacak
Belki de bundan dolayı olmuyor yada emin olduğumdan
Belirsizliğiyle ihtimalleriyle kabullendim hayatı
Burdayım işte tanrım milyarlarca ihtimallerine açığım
Beklemiyorum da herhangi bir şeyi
Her yere ait olduğunu hissedebiliyorum ruhumun
Belki de heryerde olanı bi yerde aradığım için bu hüzün
Biraz yürümek istiyorum durmak için..
